Bugün emeğin ve emekçinin bayramı 1 Mayıs! Hiçbir ayrım olmaksızın, alın teriyle hayatını kazanan tüm işçilerin günü…

Bu yıl da ülkemiz, işsizliğin yanında, çalışma hayatında ciddi sorunlarla karşı karşıyadır. Dört kişilik bir ailenin ana, baba, çocuklar tamamı çalışsa bile ancak yoksulluk sınırını aşabildiği ülkemizde, emekçiler, çalışan yoksulluğunun pençesindedir. Ülkemizde çalışanların yarıdan fazlası açlık sınırının sadece 200 lira üstündeki asgari ücret veya civarında bir ücretle hayata tutunmaya çabalamaktadır. Yine bugün ülkemizde 8 milyondan fazla emekçi -yani her dört çalışandan biri- güvencesiz, kayıt dışı çalışmaktadır. Çocuk işçiliğinden kadın emeğinin değersizleştirilmesine, iş cinayetlerinden sendikasızlaşmaya pek çok sorun, yıllardır bir türlü çözülememektedir.

Oysa, emekçilerin örgütlenmesi ve sendikalaşması; sadece emekçilerimizin büyümeden ve refahtan hak ettiği payı alması için değil, bununla birlikte ekonomik büyümenin sürdürülebilir olması için de gereklidir. Hayat pahalılığı giderek ağırlaşırken vatandaşları kucaklayan bir büyümeden, refahın adil ve dengeli dağılarak vatandaşa yansımasından bahsedemiyorsak; bunun en önemli sebeplerinden biri de kuşku yok ki sendikasızlaşmadır. Tüm bu sorunların çözümü ancak sosyal tarafların yer aldığı, istişare yollarının açık tutulduğu, milletin aklının tek bir kişinin aklından üstün olduğunun kabul edildiği bir ortamda bulunacaktır.

Bu duygu ve düşüncelerle tarlada, fabrikada, atölyede ve her yerde hayatı, dünyayı emekleriyle güzel ve anlamlı kılan tüm emekçilerimizin bayramını kutluyorum.